To system leczenia manualnego dysfunkcji ruchomości stawowej i tkankowej powodujących lub przyczyniających pojawieniu się choroby, bądź będących wtórnymi jej następstwami. Jest to nieinwazyjny sposób diagnozowania i terapii zaburzeń funkcjonalnych oparty na zabiegach manualnych traktujący człowieka jako całość psychofizyczną.

• • Osteopatia czaszkowo – krzyżowa (craniosacral therapy)

    jest integralną częścią całego systemu leczenia osteopatycznego. Za pomocą delikatnych ułożeń rąk w określonych miejscach na czaszce oraz kości krzyżowej osteopata może odnajdywać i wyrównywać napięcia które powstały w wyniku np. urazów lub innych traumatycznych przyczyn. Ten rodzaj terapii poza swoim działaniem mechanicznym, oddziałuje również odruchowo na obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy (szczególnie układ nerwowy autonomiczny), przez co można likwidować napięcia oraz reakcje stresowe.

  • Osteopatia wisceralna / narządów wewnętrznych

    to postępowanie lecznicze, którego celem jest przywrócenie prawidłowego napięcia, elastyczności i ruchomości narządów wewnętrznych. Praca poprzez system narządów wewnętrznych który posiada swoje liczne anatomiczne i funkcjonalne połączenia z innymi strukturami znajdującymi się w ciele człowieka pozwala na skuteczne usuwanie blokad prowadzących, lub podtrzymujących stan patologiczny czyli chorobę. Prowadząc terapię wisceralną traktuje się połączenia narządowe jak „miękkie stawy” , które umożliwiają wzajemny ruch narządów w trójwymiarowych przestrzeniach np. klatki piersiowej lub jamy brzusznej.